İstanbul gurbetinde umudun çocukları, geleceği kuracak olanlar. Redife bunlardan biri yalnızca. Güzellenen bir başına Redife değildir; yitip giden, ellerimizin arasından kaçan, unutmaya başladığımız İstanbul´dur; bu şehrin mozaiğidir.
İstanbul´u yüce kılan insanların, işçilerin, ekalliyetin, göçmenlerin hikayeleri yürekte yerini bulur.
Önde Redife, gerisinde İstanbul, ötesinde biz, yok ettiklerimizin utancıyla.
Yazının ustasından tiyatroya bir göz kırpma.