İnsan, insanda büyür. İnsan, insanda dinlenir. İnsan, insanda huzur bulur. İnsan, insana tutunur. İnsan, insanın umudu; insan, insanın sevgi toprağıdır. Vatan, gönüllerdir. Vatan; gönüllere ektiğimizdir, gönüllerdeki yerimizdir. Aidiyetimiz gönülleredir. Köklerimiz gönüllerdir. Doğru gönlü bulamayan insan, kendine uygun toprağı bulamamış bir tohum, sürekli savrulan, kökünden koparılmış bir mültecidir. Tohumumuz önce anamızın toprağında hayat bulur. Var olmamıza bir ilişki vasıta olur. İlişkilerl ...