Üstümde bornozla bilgisayarın başına geri döndüm. Midem kazınıyor ama merakım açlığımı bastırıyordu. Önce klasik yöntemlerle adresini, bağlantı bilgisayarını bulmayı denedim. Sapığım akıllıydı. Her seferinde ayrı bir gölgeden, başka bilgisayarlardan bağlanmıştı. İnternet kafeler sağ olsunlar diye düşündüm. Ben de olsam aynı şeyi yapardım. İz bırakmamanın kolay yoluydu. Sıkıysa şimdi huzur bul bakalım yazıyordu. Hiç hak etmediğimi düşündüğüm halde Huzur düşmanı diye hitap ediyordu bana. Huzu ...