Eğer yazın herhangi bir gün evde kalacak olurlarsa, bu kriz anlarından birinde kendilerinden bizzat işittiğim itiraflarına göre, bir şey onları baskı altına alıyor, eziyor, hiçbirine huzur vermiyor; tanımlanamaz bir güç onları kırlara çekiyor, kötü bir ruh içlerine kök salıyor ve onlar da...” Tyajelenko daha ateşli konuşmaya başladı: “Onlar da yüzüyor, kayıyor, koşuyor ve öyle çok yüzüp kayıp koşmak istiyorlar ki neredeyse ölümün kıyısına geliyorlar; oldukları yerde kalsalar ya– yok, kâh sarp da ...