Bütün bu ufak tefek işlerden sonra büyük ablam, küçük ablam, Kısmet beraberken son üç dört saatin ortaya çıkardığı vaziyeti anlattım. "Telaşlanmayın, ben şimdi gidiyorum, ameliyat yarın on birde. Biraz önce gelirsiniz. Çocuklar gelmesin. Başımda kalabalık istemem. Sonra lüzum hasıl olursa beraber küçük ablam kalır" dedim. Taksi geldi. Kendi kendime hastaneye gittim. Haberi, böyle hiç beklemiyordu, zavallılar. Kim bilir ne fena olmuşlar ve geceyi nasıl geçirmişlerdir! Ben de onun için mümkün oldu ...