Osman Şahin edebiyatımızın sözlü geleneğini, köy gerçekliğini, yakın dönemin siyasi acılarını öykülerine taşıyan bir öykücümüz.
Yerden üç dört karış yukarıda, az ötede, ağır ağır sallanan ölünün gözlerinin akı iyice çıkmış, bilenmiş, garip bir baskıyla donanmıştı sanki. Koca gövdede canlı kalan tek gözleriydi; biraz Horiye, biraz da Mirana bakıyor gibiydi. Bilinmeyen gerçeklere bakışıyla dokunur gibiydi. Sayısız vedalarla dolu bir bakıştı bu. Kıpırtısız, karşı konamayan süt beyazı bir ...