Cemal Reşit Rey´ i ilk kez gördüğümde Şan Sineması´ nda bir konser yönetiyordu. 1960´ lı yılların başlarıydı. Küçük bir konservatuar öğrencisine göre yanına yaklaşılması olanaksız, şimşekler çaktıran, sert bir orkestra şefiydi. Oysa yaşamının son döneminde onu yakından tanıma fırsatını bulduğumda, birçok büyük sanatçı gibi fırtınalı gençlik günlerini geride bırakmış, yazgısına boyun eğmiş, son derece güleç ve kendisiyle barışık olmuştu.