Böyle mi başlıyor... yoksa böyle mi sona eriyor?
Böylesi çok ağırdı. Bir şehir dolusu öfkeli yüz, kötü ruhlu bir suçluymuşum gibi bana bakıyordu. Stadyum hıncahınç doluydu. Yüz binlerce meraklı, umursamaz veya en azından kayıtsız yüzdü karşımdaki...
Ve gözleri, yaşlar içinde olmak bir yana, hafifçe nemlenmiş, buğulanmış bile değildi.
Kimse itiraz etmiyordu.
Kimse ayağını vurmuyordu.
Kimse yumruğunu kaldırmıyordu.
Aslında, devasa ekranlarda gerisayım devam ed ...