"İlk ‘Canım' demek istediğinde ar etmiş dedem, ‘Hanım' dese ‘malım'
demiş gibi olur diye korkmuş, ‘Vesile' dese çok resmî, soğuk. Ama
kendinden tarafa bakmasını istiyormuş, onu görmesini, onun içini,
yüreğini, sevdasını fark etmesini istiyormuş; anlatacak, dökülecek,
gerekirse ağlayacakmış. ‘Baksana' dese olmaz, ‘Bak hele...' demiş,
devamını getirebilecekmiş gibi. Bakele dönüp bakmış. Dedem
bütün söyleyeceklerini unutmuş, öylece kalmış."
En safından aşk, ...